Η γυναίκα τότε:
Πριν πολλά χρόνια η γυναικεία φύση δεν ένιωθε απλά, ήταν εγκλωβισμένη μέσα στο ρόλο της μητρότητας και της καλής και υπακοής συζύγου, που σκοπός της ήταν να φροντίζει τον σύζυγό και τα παιδιά της.
Ωστόσο ,ακόμη και εκείνη την εποχή υπήρχαν παραδείγματα γυναικών που είχαν θέση στους επιστημονικούς κλάδους ,όμως η ανδροκρατούμενη κοινωνία το αποσιωπούσε.
Η Μαρί Κιουρί ( Νόμπελ στον τομέα της Ραδιοακτινοβολίας),η Ροζαλίντ Φράνκλιν( ανακάλυψη δομής DNA),η Άντα Λάβλεϊς ( 1815-1852-πρωτη προγραμματίστρια υπολογιστών
Άλλα παραδείγματα ακόμη αποτελούν: Η Grace Hopper( 1906-1992)ήταν πρωτοπόρος στον τομέα των γλωσσών προγραμματισμού. Η Hedy Lamarr(1914-2000),εφευρέτης της πρώτης μορφής μεθόδων διασποράς φάσματος τεχνολογίας για ασύρματες τηλεπικοινωνίες. Τελος,η Margaret Hamiltou (1936)έγραψε κώδικες στο χέρι που χρησιμοποιήθηκαν για να στείλουν τον άνθρωπο στο φεγγάρι.
Η επιστημονική δράση αυτών των γυναικών έμεινε στα κιτάπια των αρχείων για πολλά χρόνια ,λόγω αγώνων εξουσίας κ προκαταλήψεων.
Η γυναίκα τώρα:
Η σύγχρονη γυναίκα διεκδίκησε κ άλλαξε την μέχρι τότε κατάσταση και θέση των γυναικών μέσα από προσωπικούς αγώνες (που είχε ήδη ξεκινήσει το Φεμινιστικό Κίνημα γυναικών από το 1857),τη συμμετοχή της σε κοινωνικές δράσεις, την εδραίωση της στην αγορά εργασίας, το δικαίωμα της στο δημόσιο σύστημα υγείας, την επίσημη επικράτηση της στους επιστημονικούς κλάδους, την πολιτική και γενικότερα στη συνολική δομή της κοινωνίας με σχέση ισότιμη με αυτή των ανδρών.
Η συμμετοχή της σε όλα αυτά ,έδωσε στη γυναίκα τη δυνατότητα να δείξει τις ικανότητες της στους τομείς της καθημερινής ζωής και να δείξει ότι μπορεί να αναλάβει και άλλους ρόλους ,πέρα από τη μητρότητα ,με εξίσου σημαντικά ποσοστά επιτυχίας.
Παρά την επικράτηση της, η γυναίκα , στους κοινωνικούς, οικονομικούς, επιστημονικούς ,πολιτικούς κλάδους δεν κατάφερε την πλήρη ισότητα της με τους άνδρες .
Στον επιστημονικό κλάδο συγκεκριμένα σύμφωνα με τα ποσοστά της UNESCO( λιγότερο από το 30% των ερευνητών παγκοσμίως είναι γυναίκες, ενώ το 1/3 του εργατικού δυναμικού σε τομείς θετικών επιστημών ,ακόμη και σε τομείς αιχμής, όπως η τεχνίτη νοημοσύνη, το 22% είναι γυναίκες .Σύμφωνα με τον OHE, οι γυναίκες λαμβάνουν λιγότερα ερευνητικά κονδύλια και αντιπροσωπεύουν το 33% όλων των ερευνητών.
Η γυναίκα σήμερα συνεχίζει να «παλεύει» με τους πολλαπλούς ρόλους που έχει. Υπάρχουν γυναίκες που αρνούνται τη μητρότητα για να μην αποτελεί εμπόδιο στην επαγγελματική τους ανέλιξη. Αυτή η άκαμπτη στάση, έχει τις ρίζες της στην παιδική ηλικία ,στον τρόπο ανατροφής και στις απαιτήσεις του περιβάλλοντος που ασπάζεται ότι «η καλή μάνα», βρίσκεται στο σπίτι .Στερεότυπα που υπάρχουν άτυπα και πιέζουν συνειδησιακά τη γυναίκα.
Σήμερα, η κοινωνία απαιτεί οι γυναίκες να είναι « τέλειες» στους ρόλους τους πολύπλευρα κ ταυτόχρονα .Σε μερικές χώρες ακόμη και σήμερα, δεν έχει αλλάξει τίποτα ως προς την ισότιμη επικράτηση της γυναίκας στην κοινωνία.
Γυναίκα και ψυχισμός : μια σχέση ισότιμη
Η γυναίκα σήμερα κράτα αντίσταση και διεκδικεί τη θέση της ,ωστόσο όλη αυτή η διεκδίκηση πολλές φορές την κάνει να ξεχνάς την πολυτιμότερη ισότιμη σχέση που χρειάζεται να έχει, αυτή με τον εαυτό της. Ξεχνά να φροντίσει την ψυχή της ,το σώμα της ,τα συναισθήματα της, τις σκέψεις της ,να επαναπροσδιορίσει τους στόχους της.
Σήμερα η γυναίκα μαθαίνει στα παιδιά της το σεβασμό, όμως πολλές φορές ξέχνα το σεβασμό προς τον εαυτό της.
Για όλη αυτή την αυτοφροντίδα χρειάζεται η γυναίκα να δώσει τον απαραίτητο χρόνο και χώρο στον εαυτό της, στις δικές της απολαύσεις. Χρειάζεται να εστιάσει στις ανάγκες της.
Η γυναίκα καθώς αυτοφροντίζεται γίνεται περισσότερο λειτουργική και πιο ανθεκτική ψυχικά. Ετσι,αποτελεί με τη σειρά της παράδειγμα μίμησης για τα παιδιά της και ένα ισχυρό γονεϊκό πρότυπο.
Η έννοια της αυτοθυσίας ήταν παραπάνω από εμφανής πιο παλιά. Η αυτοφροντίδα των γυναικών δίνει ένα ηχηρό μήνυμα στα παιδιά του σήμερα: η αυτοθυσία δεν είναι ένδειξη αγάπης και φροντίδας. Η αυτοθυσία μαθαίνει να βάζουμε τις ανάγκες μας « κάτω από το χαλί».
Η ψυχική ωρίμανση έρχεται μέσα από την αυτονομία και διεκδικητικότητα, την σαφή οριοθέτηση και την αυτοφροντίδα.
Κλείνοντας, θα πω ότι οι γυναίκες του σήμερα μπορούν και επιβιώνουν σε μια κοινωνία όπου η βία κάθε είδους επικρατεί .
Οι γυναίκες σήμερα χρειάζονται στήριξη .Η γυναικεία ενδυνάμωση και ψυχοεκπαίδευση μπορεί να κάνει τις γυναίκες ακόμη πιο σίγουρες για τον εαυτό τους ,ώστε να στέκονται με το ανάστημα του ψηλά σε κάθε κοινωνική η μη ,πρόκληση.
Η γυναίκα του σήμερα έχει ανάγκες και δικαιώματα που δεν γίνεται να καταπατώνται, αλλά να επικρατούν ισότιμα .Η γυναικεία φύση δεν γίνεται να περιορίζεται σε στερεότυπα κ κοινωνικούς ρόλους ,αλλά κάθε γυναίκα να αναζητά την προσωπική κ συλλογική της εξέλιξη κ αυτονομία.
Η ψυχική ενδυνάμωση θα κάνει τη γυναίκα να στέκεται απέναντι στον εαυτό της και στους άλλους με θάρρος και να στηρίζει τη θέση και τη γνώμη της . Θα κάνει τη γυναίκα επίσης, να επιλέξει τη συμμετοχική συλλογική δράση χωρίς πηγαίες ανασφάλειες και ταμπού, που ως τώρα λειτουργούσαν περιοριστικά.
Ακόμη, καθώς δυναμώνει η γυναίκα, θα είναι πιο σίγουρη για τον εαυτό της και θα επιλεγεί όσα την εξελίσσουν.
Η συμμετοχή της σε εκπαιδευτικά προγράμματα με στόχο την ανάπτυξη δεξιοτήτων θα μειώσουν τα ποσοστά βίας και ανοχής αυτής.
Οι έρευνες που έχουν γίνει σε ομάδες γυναικών έχουν δείξει ότι τα κοινά βιώματα είναι ισχυρότερα από οποιεσδήποτε διάφορες. Επομενως, το υποστηρικτικό πλαίσιο ισχυροποιεί και αυτό τη θέση της γυναίκας και το ρόλο της στην κοινωνία.
Ανάμεσα λοιπόν στη γυναίκα του τότε και του τώρα στέκεται η σχέση με τον εαυτό της ,η σύνδεση με το εσωτερικό της κέντρο αναφοράς ,η επαφή με τις ανάγκες της και κάπως έτσι φαίνεται η δύναμη της αλλαγής που μπορεί να φέρει στον εαυτό της ,αλλά και στην κοινωνία ευρύτερα .
