Πώς παρουσιάζεται στην καθημερινή ζωή
Αυτή η κατάσταση μπορεί να γίνει αρκετά περιοριστική. Μπορεί να συναντήσουμε ανθρώπους που αποφεύγουν να ταξιδέψουν με λεωφορείο ή τρένο, να μην αντέχουν μεγάλα εμπορικά κέντρα ή ακόμα και να διστάζουν να φύγουν από το σπίτι τους μόνοι τους. Σταδιακά, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνική απομόνωση, γιατί κάθε έξοδος φαντάζει “επικίνδυνη”.
Κάποια βασικά σημεία που ίσως δούμε:
Φόβος εγκλωβισμού: “Κι αν συμβεί κάτι;” “Πού θα τρέξω αν νιώσω ότι χάνω τον έλεγχο; ”Αποφυγή μεταφορών ή εκδηλώσεων: Ένα λεωφορείο γεμάτο κόσμο ή ένα μουσικό φεστιβάλ μοιάζουν αδιανόητα χωρίς μια “γρήγορη έξοδο κινδύνου”. Κρίσεις πανικού: Αν τελικά βρεθούν σε συνθήκες που έχουν στο μυαλό τους ως “επικίνδυνες”, μπορεί να εκδηλωθούν σωματικά συμπτώματα άγχους — ταχυκαρδία, τρέμουλο, ζάλη. Ανάγκη να μη μείνουν ποτέ μόνοι: Μερικές φορές ζητούν πάντα έναν φίλο ή συγγενή μαζί τους, αισθανόμενοι περισσότερη ασφάλεια.
Τι μπορεί να πυροδοτήσει την αγοραφοβία
Προηγούμενα περιστατικά πανικού: Αρκετοί ξεκίνησαν να αποφεύγουν μέρη ή καταστάσεις μετά από μία ή δύο κρίσεις πανικού σε δημόσιο χώρο. Το μυαλό τους “μάρκαρε” αυτές τις καταστάσεις ως επικίνδυνες.
Ψυχολογικά τραύματα: Οποιαδήποτε στρεσογόνα γεγονότα, αποτυχημένες εμπειρίες μπροστά σε άλλους ή δύσκολοι οικογενειακοί δεσμοί μπορεί να συμβάλλουν.
Υπερπροστατευτικό περιβάλλον: Άτομα που μεγαλώνουν χωρίς να μαθαίνουν πώς να αντιμετωπίζουν δυσκολίες μόνα τους, είναι πιο ευάλωτα σε τέτοιου είδους φόβους.
Τι βοηθά στην αντιμετώπιση
Συζήτηση με έναν ειδικό (ψυχοθεραπεία) Γνωσιακή-Συμπεριφορική Προσέγγιση: Εξερευνά πώς οι σκέψεις μας πυροδοτούν τον πανικό και μας μαθαίνει πρακτικούς τρόπους να διαχειριζόμαστε καταστάσεις που αποφεύγουμε. Σταδιακή έκθεση: Ξεκινώντας από τα πιο “ανώδυνα” σενάρια, προχωράμε σε πιο δύσκολα, με την καθοδήγηση του ειδικού. Φαρμακευτική στήριξηΜερικές φορές, αγχολυτικά ή αντικαταθλιπτικά χορηγούνται για να μειώσουν τα έντονα συμπτώματα άγχους. Πάντα, βέβαια, σε συνεργασία με ψυχίατρο. Μικρά βήματα αυτοβοήθειας Εξασκήσεις χαλάρωσης: Τεχνικές αναπνοής, χαλαρωτικοί ήχοι ή ακόμα και ελαφριά σωματική άσκηση μπορούν να κάνουν τεράστια διαφορά. Υποστήριξη από δικούς σου ανθρώπους: Ένας συνοδός που εμπιστεύεσαι μπορεί να μετατρέψει μια φαινομενικά τρομακτική βόλτα σε πιο “διαχειρίσιμη” εμπειρία. Καταγραφή προόδου: Ένα ημερολόγιο με σημειώσεις για τις φορές που τα κατάφερες ή εκείνες που σε δυσκόλεψαν, σε βοηθά να βλέπεις πού βελτιώνεσαι και τι χρειάζεται επιπλέον δουλειά.
Η αγοραφοβία μπορεί να στερεί από κάποιον ουσιαστικές εμπειρίες της καθημερινής ζωής. Όμως, δεν είναι αξεπέραστη. Μέσα από θεραπεία, αργά και σταθερά βήματα, και τη στήριξη αγαπημένων προσώπων, πολλοί άνθρωποι κατορθώνουν να επανακτήσουν την αυτοπεποίθησή τους και να βγουν εκεί έξω, νιώθοντας πιο ασφαλείς.
