Ο έρωτας από μόνος του είναι γιορτή. Είναι το πιο έντονο συναίσθημα, αυτό που σε κάνει να βλέπεις τον κόσμο αλλιώς, να σκέφτεσαι αλλιώς, να θέλεις να μοιραστείς ό,τι όμορφο έχεις μέσα σου. Κι όμως, όσο δυνατός κι αν είναι, δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζεται υπενθύμιση, μια μικρή υπερβολή, έναν «θόρυβο» που θα τον επαναφέρει στο προσκήνιο.
Οι σχέσεις, όπως και όλα τα σημαντικά πράγματα στη ζωή, δεν είναι στατικές. Έχουν φάσεις, σκαμπανεβάσματα, στιγμές απόλυτης ευτυχίας αλλά και περιόδους όπου όλα μοιάζουν να μπαίνουν στον αυτόματο. Και εκεί ακριβώς είναι που γεννιέται η ανάγκη της γιορτής. Όχι γιατί ο έρωτας δεν υπάρχει, αλλά γιατί μερικές φορές τον ξεχνάμε μέσα στην καθημερινότητα.
Η ανάγκη της επιβεβαίωσης
Όσο δυνατή κι αν είναι μια σχέση, όσο κι αν δυο άνθρωποι ξέρουν πως αγαπιούνται, η επιβεβαίωση είναι πάντα σημαντική. Μερικές φορές νομίζουμε ότι ο άλλος «ξέρει» πώς νιώθουμε, αλλά η αλήθεια είναι πως όλοι έχουμε ανάγκη να το ακούμε, να το βλέπουμε, να το νιώθουμε έμπρακτα. Ένα απλό «σε αγαπώ» μπορεί να ειπωθεί κάθε μέρα, αλλά όταν έρχεται μέσα σε μια ξεχωριστή στιγμή, αποκτά άλλη βαρύτητα.
Η ρουτίνα και η υπενθύμιση του πάθους
Όταν είσαι ερωτευμένος στην αρχή, όλα είναι συναρπαστικά. Κάθε στιγμή μοιάζει με ταινία, κάθε άγγιγμα έχει ηλεκτρισμό. Αλλά όσο περνάει ο καιρός, έρχονται κι άλλες προτεραιότητες: δουλειά, υποχρεώσεις, άγχη. Η καθημερινότητα μπορεί να μετατρέψει ακόμα και τον πιο μεγάλο έρωτα σε κάτι δεδομένο. Κι εδώ ακριβώς βοηθά μια γιορτή – όχι γιατί θα «σώσει» τη σχέση, αλλά γιατί της δίνει μια ανανέωση, μια μικρή υπενθύμιση του «γιατί» είστε μαζί.
Το κοινωνικό κομμάτι της γιορτής
Ακόμα κι αν κάποιος πει ότι δεν τον νοιάζουν οι γιορτές, είναι δύσκολο να μείνει ανεπηρέαστος. Η κοινωνία μας είναι φτιαγμένη έτσι ώστε να δημιουργεί συμβολικές στιγμές. Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλες τις εποχές, σε όλους τους πολιτισμούς, υπήρχαν μέρες αφιερωμένες στον έρωτα. Ίσως γιατί, μέσα από τη γιορτή, δίνεται χώρος σε αυτό το συναίσθημα να ανθίσει ακόμα περισσότερο.
Και φυσικά, υπάρχει και η εξωτερική επιρροή: τα social media, οι φίλοι, η ιδέα ότι «πρέπει» να γιορτάσεις. Και ναι, κάποιες φορές μπορεί να μοιάζει με πίεση. Αλλά αν το δεις αλλιώς, μπορεί να είναι και μια όμορφη αφορμή να κάνεις κάτι ξεχωριστό για τον άνθρωπό σου, χωρίς να σημαίνει ότι χρειάζεται υπερβολές ή μεγάλα δώρα.
Χρειάζεται να υπάρχει μια συγκεκριμένη μέρα;
Όχι. Ο έρωτας δεν έχει ημερολόγιο, δεν χρειάζεται συγκεκριμένες ημερομηνίες για να εκφραστεί. Κάποιοι πιστεύουν ότι το να γιορτάζεις τον έρωτα μόνο μια μέρα είναι κάπως ψεύτικο. Και έχουν ένα δίκιο – γιατί αν περιμένεις μόνο τις «ειδικές περιστάσεις» για να δείξεις την αγάπη σου, ίσως κάτι δεν πάει καλά.
Αλλά από την άλλη, η καθημερινότητα δεν είναι πάντα εύκολη. Οι άνθρωποι κουράζονται, ξεχνούν, μπαίνουν σε ρυθμούς που δεν αφήνουν χώρο για ρομαντισμό. Κι αν μια μέρα μπορεί να λειτουργήσει ως αφορμή για να κάνεις κάτι διαφορετικό, τότε γιατί όχι; Δεν είναι η ημερομηνία που έχει σημασία, αλλά η διάθεση πίσω από αυτή.
Η αληθινή γιορτή του έρωτα
Ο έρωτας γιορτάζεται στις μικρές στιγμές: όταν κάποιος σου φτιάχνει καφέ το πρωί χωρίς να το ζητήσεις, όταν στέλνει ένα μήνυμα απλώς για να δει πώς είσαι, όταν κρατάει το χέρι σου χωρίς λόγο. Η αγάπη δεν ζει μόνο στις μεγάλες χειρονομίες, αλλά κυρίως στις μικρές, καθημερινές πράξεις που δείχνουν ότι ο άλλος είναι εκεί.
Οπότε, ναι, οι ερωτευμένοι έχουν ανάγκη να γιορτάζουν. Όχι γιατί το λέει το ημερολόγιο, αλλά γιατί ο έρωτας αξίζει να έχει στιγμές που τον κάνουν ακόμα πιο ξεχωριστό. Και αν μια συγκεκριμένη μέρα τούς δίνει την αφορμή, τότε ίσως αξίζει να τη ζήσουν, με τον δικό τους τρόπο.
